Dolmuş şoförlüğünden şampiyonluğa

Trabzon'da 1986 yılında kurulan 2 bin nüfuslu Düzyurt köyünün takımı 2003 yılında maddi imkansızlıklar nedeniyle kapanma noktasına geldi. Teknik direktör Ortakudaş, dolmuş şoförlüğü yaptığı dönemde birkaç arkadaşıyla sağladıkları maddi destekle önce kulübün cezasını kaldırdı, sonra da kayyumdan devralarak kulübü kapanmaktan kurtardı.

Takımı devraldıklarında forması, çorabı dahi olmayan kulüpte, köyden topladıkları çocuklarla takım oluşturan Ortakudaş, kendisi de ilk yıllarda hem futbol oynadı hem de takımın çalıştırıcılığını yaptı.

On yılda profesyonel lige çıkmayı kendilerine hedef koyan Ortakudaş, bu süre içerisinde takımı 2. Amatör Lig, 1. Amatör Lig ve Bölgesel Amatör Lig'de şampiyon yaptıktan sonra Spor Toto 3. Lig'e yükseltmeyi başardı.

Düzyurt köyündeki kamyon şoförlerince kurulan kooperatifin yardımlarıyla ayakta durduğu için ''Kamyoncuların takımı" diye de adlandırılan Düzyurtspor, Spor Toto 3. Lig'de ilk yarıyı 9 galibiyet, 5 beraberlik, 3 mağlubiyetle 32 puan toplayarak lider tamamlamayı başardı.

Takımın çalıştırcısı Ortakudaş, dolmuş şoförlüğünden şampiyonluklar yaşayan teknik direktörlüğe uzunan yaşamında, diploması yetersiz olduğu için takımın başında, ancak yönetici kartıyla sahaya çıkabiliyor.

Ortakudaş, kapanma noktasına gelen kulüpte 10 yılda  profesyonel lige çıkarma başarısı gösterdiğini belirterek, "Herkes benim bu işi yapamayacağımı söylüyordu. Daha önce başarılar yaşamama karşın şimdi profesyonel ligde başarılı olamaz, artık buraya kadar laflar kulağıma geliyordu. Ben bu söylentilere aldırmadan işimi yapıyorum" dedi.

Teknik direktörlük için UEFA B Antrenör Lisansı Kursu'na 4 yıl önce başvurduğunu ancak buna karşılık alamadığını söyleyen Orkakudaş, "Bu yıl da sezon başında kupa maçlarına çıkamadım ve kaybettik. Daha sonra yönetici ağabeylerimiz, 'senin kulübeye inmen lazım' dediler. Yönetici kartıyla sahaya çıkıyorum. Bunun ezikliğini yaşıyorum" diye konuştu.

Ortakudaş, sahada asker koşan, başarıya aç oyuncuları seçtiğini anlatarak çok iyi bir aile ortamı oluşturduklarını ve bunun da kendilerine başarıyı getirdiğini ifade etti.

Düzyurt köyünün halkının desteğini gördüklerini söyleyen Ortakudaş, "Bir tesisimiz yok. Kulüp binamız kömür deposunun bulunduğu yerde. Eski kamyoncular kooperatifinden karkas halde bize kaldı. Oyuncularımı lüks ortamlara alıştırmıyorum. Desteğin çoğu kooparetiften geliyor. Manevi destekleri önemli, maçlara da gelip bizi destekliyorlar" diye konuştu.

Düzyurt köyü sınırındaki kulüp binası, kömür depolarıyla iç içe bulunuyor. İki odası olan 125 metrekarelik karkas binanın bazı camları yok. Bir odada futbolcular çay içip televizyon izlerken, diğer odada malzemeler yıkanıyor. 

Mutfak bulunmadığı için karşı taraftaki büfede toplanan oyuncular, burada sık sık menemen pişirip yiyerek karınlarını doyuruyorlar. Futbolcular "Önemli olan mutluluğumuz" ifadelerini kullanıyor.