Hanönü ilçesinde yaşayan Kayacan, 12 yaşındayken babasından öğrendiği ve gençlik dönemlerinde iş bulamaması nedeniyle ailesinin geçimini sağladığı sepet örme işini yaşatan son ustalar arasında yer alıyor.
Fabrika ürünlerinin yaygınlaşmasıyla kırsal kesimde bile eskisi kadar rağbet görmeyen örme sepetlerin az da olsa yapımına devam eden Kayacan, el sanat ürünüyle hem geçimini sağlamaya çalışıyor hem de mesleğin unutulmamasına çabalıyor.
Geçmişte Karadeniz'de yük taşıma işlerinde yoğun olarak tercih edilen sepetleri yaparak 7 çocuğunu büyüten Kayacan, kentleşmenin etkisi, plastik ürünlerin tercih sebebi olması nedeniyle mesleğini devam ettirmekte güçlük çekiyor.
Fındık dallarından ördüğü sepetleri pazar yerinde satan Kayacan, AA muhabirine, babasından öğrendiği mesleği 7 çocuğundan devam ettirmek isteyen olmadığını, satışların azlığından dolayı çırak bulamadığını söyledi.
Gençlik dönemlerinde düzenli iş bulamadığı için sürdürmeye karar verdiği sepet örme işiyle yıllarca ailesinin geçimini sağladığını, baba mesleğini sürdürmenin mutluluğunu yaşadığını anlatan Kayacan, "Tüketim ihtiyaçlarının değişmesiyle el işi örme sepetlere ilgi azaldı. Küçük sepetleri 25-30 liradan, büyük sepetleri ise 40-50 liradan satmaya çalışıyorum. Ömrümüzü adadığımız mesleğin yok olması bizi çok üzüyor. Gücüm yettiği sürece sepet örmeyi sürdüreceğim. Haftada 3-4 sepet yaparak pazarda satıp unutulmaya yüz tutan mesleği yaşatmaya çalışıyorum" diye konuştu.
Kayacan, genellikle ormandan topladığı fındık dallarından sepetleri ördüğünü vurgulayarak, "Ürünlerimi sırtımda taşıyarak pazar yerine götürüyorum. Saatlerce alın teri dökerek ördüğüm sepetlere ilginin az olmazı üzücü. El sanatı ustalarının desteklenmesini istiyorum" dedi.
Yorum Gönder